Note: Aaliyah is wel zwanger, maar doordat de mod die ik gebruik niet helemaal goed loopt, zie je haar buik niet dikker worden.
Meer weten over Aaliyah? Klik op 'generatie 2'
2.1 Not a perfect family
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/1063624.jpg?504)
Katelijne hangt onderuit in haar bubbelbad. Het is zo'n zeldzaam warme dag in Bridgeport waar we op onze vrije zaterdag nog wat van proberen mee te krijgen. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat je echt zwanger bent,' grijnst ze. 'Ik ook niet,' zucht ik terwijl ik over mijn buik wrijf. 'Maar ik ben er wel heel blij mee.' 'Echt?' vraagt Katelijne, 'Want ik zie niet in hoe je het gaat doen als dat kind er eenmaal is.'
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/8467258.jpg?504)
'Josh woont bij mij zodat hij kan helpen met de baby enzo,' zeg ik, 'Mijn moeder zei dat het geen probleem zou zijn qua geld.' Katelijne grinnikt. 'We weten ook allemaal hoe jouw moeder geld verdiend.' Ik voel me rood worden. 'Hou je mond,' fluister ik beschaamd. Na het nieuws dat ik zwanger was, zijn mijn moeder en ik ongeveer twee dagen lief en verdraagzaam geweest maar nu zijn we weer terug bij start.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/6915457.jpg?506)
Katelijne zakt wat verder onderuit en sluit genietend haar ogen. Haar witblonde vlechten kleuren iets donkerder in het water. 'Je kan tenminste nog je diploma halen,' zegt ze optimistisch. Ik knik. 'Met zulke lage cijfers dat ik nergens aan de slag kan. Weet je nog dat ik dokter wou worden? Ik word niet toegelaten op de universiteit.' Katelijne haalt haar schouders op. 'Ik ook niet. Studeren is zo saai.' Jouw familie heeft tenminste wel geld, denk ik jaloers.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/2314454.jpg?506)
'Ik heb je toch dat baantje bij het kuuroord bezorgt?' zegt Katelijne. Ik knik. Haar ouders zijn de eigenaren van die tent en dankzij hun kon ik daar in mijn vrije tijd wat extra's verdienen. Een deel ervan gaf ik aan Jessica die er de rekeningen van betaalde, een deel hield ik zelf. Maar goed ook. ''Ik moet gaan,' zeg ik na een blik te hebben geworpen op de klok. Katelijne komt uit het bubbelbad, haar perfecte lichaam in een goudgele bikini. 'Love you,' zegt ze terwijl ze me knuffelt.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/9178755.jpg?511)
Een beetje moeizaam start mijn auto zich. Ik heb nog maar net mijn rijbewijs en dat is duidelijk te merken. Soms snap ik zelf niet waarom ik nog met Katelijne omga. Toen ik haar van mijn zwangerschap vertelde begon ze alleen maar te lachen. 'Van Josh? Oh wat een stumperd is dat,' grinnikte ze. 'Hoezo?' vroeg ik. 'Zijn oma koopt zijn kleding nog,' gierde Katelijne, 'En dat brilletje dat hij draagt! Hij is zo'n nerd.'
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/5579621.jpg?509)
'Wel mijn nerd,' mompel ik in mezelf. Op het schoolfeest klikte het pas echt tussen ons. Zijn moeizame danspassen in een poging om mij te versieren, vielen me al gauw op. We bleven de hele avond om elkaar heen draaien en toen hij me thuis bracht, zoende hij me. Katelijne had me toen al uitgelachen. Maar ze is wel een goede vriendin want toen ik huilend bij haar op de stoep stond heeft ze me een maand bij haar laten wonen.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/194191.jpg?509)
Als ik thuis kom zit Josh achter de computer. Ik laat mezelf uitgeput op bed vallen. 'Hoe was het?' vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'In elk geval warm. Heb je de hele dag achter de computer gezeten?' vraag ik ongelovig. Hij knikt. 'Ik kwam iets tegen over moleculen en de atoomtheorie.' Hij zet zijn bril recht. 'Wist je dat een professor in Zwitserland een geheel nieuwe ontdekking heeft gedaan met betrekking tot-' 'Ik had een 3 voor scheikunde,' zeg ik snel.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/5295204.jpg?515)
'Sorry.' Josh draait zich weer om. Af en toe hoor ik hem zacht 'aha' en 'juist' zeggen. Ik snap nog steeds niet waarom hij is gevallen voor een dom wicht als ik. 'Josh,' zeg ik. Hij draait zich om, zijn bril alweer scheef op zijn neus. 'Wat is er?' Ik schud mijn hoofd. 'Laat maar. Ik ga even naar de boekenwinkel.' 'Wacht even,' Josh staat meteen op, 'Dan ga ik met je mee.' Hij pakt mijn hand en begeleid me naar de auto.
U P D A T E
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/4071476.jpg?518)
'Ik ben thuis!' hoor ik Josh's stem roepen. Ik zucht en strek geeuwend me uit. Het is een lange dag geweest, vol met huishoudelijke klusjes. En toen ik eindelijk klaar was met schrobben en schoonmaken, kwam Dave nog zijn dagelijkse dosis aandacht opeisen. 'Ga jij maar lief spelen,' zeg ik terwijl ik een kus op zijn voorhoofd druk.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/887067.jpg?518)
Dave kruipt meteen met zijn favoriete speeltje naar de keuken. Zijn geboorte was zwaar en pijnlijk maar het was het waard. Het is een onwijs lief jongetje, met de mooiste ogen die je ooit hebt gezien. Hij is ondeugend en het valt niet mee om dag in dag uit op hem te passen maar ik doe het graag. Met een beetje hulp van mijn moeder.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/8726685.jpg?520)
Sinds Jessica's dood staat ze elke dag naast haar graf te huilen. Soms huilt ze, soms praat ze, soms kijkt ze alleen maar. Tot mijn ergernis blijft ze bij ons in huis wonen, tot haar eigen dood. Mijn moeder en ik kunnen nog steeds niet door één deur maar qua oppassen is het wel handig. Ik werk nog steeds bij het kuuroord van Katelijne's ouders, parttime.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/6815755.jpg?518)
Josh is met de hoogste cijfers afgestudeerd en werd meteen aangenomen bij het wetenschapslab. Door hem zijn onze financiële zorgen een heel stuk minder. We hebben zelfs het huis kunnen laten uitbouwen zodat Dave een eigen kamer heeft. 'Aaliyah?' roept Josh vragend. Ik spring tevoorschijn. 'Hoe was het op je werk?' vraag ik.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/7277663.jpg?518)
Ik had niet verwacht dat het tussen ons zo goed zou gaan maar we zijn nog altijd heel gelukkig bij elkaar. We hebben zoiets fantastisch uitgevonden,' glundert Josh, 'Een nieuw soort DNA molecuul waarmee we-' Hij bedenkt zich omdat hij weet dat ik geen zak begrijp van wat hij uitslaat. Snel zoent hij me. 'Ik heb trouwens nog een nieuwe boeken meegenomen.' Ik zucht dramatisch.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/4441475.jpg?520)
'Oh wat fijn. We hadden natuurlijk ook nog geen boeken.' Josh loopt meteen naar onze overvolle boekenkast om zijn nieuwe aanwinsten erin te plaatsen. 'Het is maar voor even,' zegt hij, 'Tot je moeder doo... Ik bedoel, tot je moeder weg is.' Ik geef hem plagerig een pets tegen zijn hoofd. Dan sta ik op om aan het eten te beginnen.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/6894042.jpg?519)
'Wanneer gaan jullie trouwen?' vraagt mijn moeder nonchalant als we aan het eten zitten. Ondanks mijn bruine huid voel ik me rood kleuren. 'Mam,' sis ik, 'Dat kan je niet zomaar vragen.' Josh glimlacht. 'Zodra we daaraan toe zijn.' Hij kijkt me liefdevol aan maar zegt dan: 'Ik heb in elk geval nog geen plannen.
![Picture](/uploads/6/9/8/0/6980549/9015946.jpg?520)
'Inderdaad,' val ik hem bij, 'We zijn nog jong, er kan nog van alles gebeuren.' Mijn moeder haalt haar schouders op en schuift haar bord van zich af. 'Waarom kook je nou altijd vegetarisch meisje? Wat is er mis met een goed stukje vlees?' Geïrriteerd sta ik op om in de keuken stoom af te blazen. Ik begin Dave's eten te maken terwijl de groenten in het rond vliegen. Ik kan niet wachten tot dat stomme mens dood is.